Ultra taşınabilir katlanır kamp ocağı

Hikaye Sahnesi: Elbrus Ember, Elbrus Dağı'nın eteklerindeki Yaşam Kıvılcımı

Konum: Rusya, Kafkas Dağları'ndaki Elbruz Dağı'nın batı yamacında nispeten korunaklı bir buzul platformu (yaklaşık 3800 metre yükseklikte). Devasa gri buzul kayaları ve çıplak kayalarla çevrili, beyaz karla kaplı Erbrus İkiz Tepeleri uzaktan görülebilir. Aşağıda derin bir buzul çatlağı bulunmaktadır. Ortam ıssızdır ve oksijen kıttır.

Karakter:

Igor: Kahramanımız, güçlü bir fiziğe, sakin ve dirençli bir kişiliğe ve ekipman performansı konusunda katı kurallara sahip deneyimli bir Kafkas dağcılık rehberidir. Uyarlanabilir eğitim için küçük bir ekibe liderlik etmektedir.

Ekaterina: İyi fiziksel kondisyona sahip genç bir buzul bilimci olan ve ilk kez yüksek irtifaya çıkan Igor liderliğindeki ekip üyelerinden biriyim. Şu anda, soğuk, hafif hiperaljezi ve enerji eksikliği nedeniyle yüzüm solgun ve titriyor.

Zaman: Yaz, ancak yüksek rakımlı bölgelerde öğleden sonra. Hava aniden değişti, buz parçacıklarıyla karışık yoğun bir sis çöktü, sıcaklık aniden eksi on dereceye düştü, görüş mesafesi son derece düşüktü ve soğuk rüzgar insanı delip geçiyordu. Başlangıçta planlanan tahliye rotası, görüş mesafesinin azalması nedeniyle durdurulmak zorunda kaldı ve acil enerji ve ısı takviyesi gerekti.

Sahnenin gelişimi:

Buz parçacıkları, açıkta kalan tene çarpan minik iğne uçları gibiydi. Yoğun sis dünyayı grimsi bir beyaza büzmüştü ve kayaların arasında yalnızca güçlü rüzgarın hüzünlü uluması duyulabiliyordu. Igor ve Yekaterina, rüzgardan ve kardan geçici olarak kaçınarak devasa bir buzul kayasının arkasına kıvrılmışlardı. Yekaterina'nın dudakları morardı, dişleri kontrolsüzce titriyordu, parmakları neredeyse donmuştu ve enerji çubuğunun ambalajını açmak bile zor görünüyordu. Igor, çok soğuk... Hissediyorum... ısı dağılıyor... "Sesi zayıftı. Böylesine soğuk, oksijensiz ve kaygan bir ortamda, sıcak yiyecek ve içeceklere hızla ulaşabilmek fiziksel iyileşme ve hatta güvenlik için çok önemlidir.

Igor hiç tereddüt etmedi. Sırt çantasını hızla boşalttı ve üst bölmedeki özel olarak tasarlanmış düz bir çantadan, avucundan biraz daha büyük ve üst üste dizilmiş birkaç bozuk para kalınlığında metal bir "ince levha" çıkardı. Yekaterina, yangın çıkarabileceğini hayal bile edemeyerek "metal karta" şaşkınlıkla baktı. "Dur Kajia, 'kıvılcımımız' geldi," dedi Igor sakince, soğuk rüzgara ve buz parçacıklarına meydan okuyarak, kayanın çukurundaki nispeten düz bir kaya üzerinde çalışırken.

İgor'un parmaklarının çevrildiğini gördüm ve bu 'metal levha' sanki canlanmış gibiydi:

① Katlanır eklemi açın: Birkaç hassas kilitleme tokasını yavaşça açın.

② Fırın çerçevesini açın: Fırın ayakları ve destek kolları, Transformatörler gibi hızla açılır ve kilitlenir, böylece sağlam üç veya dört ayaklı bir destek yapısı oluşur.

③ Gaz tüpünün yerleştirilmesi: Sırt çantasının yan file cebinden kırmızı, yüksek dağ tipi düz bir gaz tüpü çıkardı, ustalıkla ocağın altındaki özel ara yüze vidaladı ve sıkıca sabitledi. Tüm işlem 15 saniyeden kısa sürüyor ve mükemmel bir yapıya ve yerden belirli bir yüksekliğe sahip bir mikro ocak hazır! Tasarımı, güçlü rüzgarlarda ve kaygan kayalarda bile sağlamlığını koruyor. Yekaterina, o anda "dönüşen" fırına baktı ve gözlerinde bir umut ışığı parladı.

En kritik an geldi. Igor, içinde temiz kar olan küçük bir titanyum alaşımlı tencereyi (yaklaşık 0,8 litre) ocağın çerçevesinin ortasına yerleştirdi. Kalın eldivenli parmaklarını uzattı ve ocağın üzerindeki kaymayı önleyici desenli belirgin kırmızı ateşleme düğmesine doğrultup sertçe bastırdı!

Uğultulu rüzgarda bile net ve güvenilir, yumuşak bir ses duyulabiliyordu. Ocaktan anında sabit, yoğun ve kusursuz mavi bir alev fışkırdı ve titanyum tencerenin dibini tam olarak yaladı! Alevler güçlü rüzgarda neredeyse hiç sallanmadı ve bu da sobanın mükemmel rüzgar direncini ve yanma verimliliğini kanıtlıyor. Seyrek hava, performansını etkilemiyor gibi görünüyor. Tencerenin içindeki kar hızla eriyor, tıslama sesi çıkarıyor ve su buharının buharlaşmasına neden oluyor.

Titanyum tencere, hiç kıpırdamadan, ocağın çerçevesine sıkıca yerleştirilmişti. Mavi alev, tencerenin tabanını sürekli ve etkili bir şekilde ısıtıyordu. Sadece birkaç dakika içinde, tenceredeki kar suyu kaynamaya ve büyük beyaz buharlar çıkarmaya başladı. Bu buhar soğuk havada hızla yoğunlaştı, ancak Catherine'in gözünde şüphesiz bir yaşam soluğuydu. Igor, yüksek kalorili, kolayca çözünen geleneksel Rus enerji granüllerinden (C vitamini sıcak içecek tozu veya koyu çorba tozu gibi) oluşan bir paketi hızla açtı, kaynar suya döktü ve karıştırdı. Zengin, tatlı veya tuzlu bir ısı aroması anında yayıldı.

Igor, sıcak fincanı Catherine'in neredeyse donmuş eline doldurdu. Sıcağa dikkat et, yavaş iç. "Yekaterina titreyen elleriyle fincanı tuttu ve kavurucu sıcaklık fincandan avucuna geçti, sonra boğazından aşağı, hızla uzuvlarına ve kemiklerine yayılan ılık bir akım gibi aktı. Açgözlülükle yudumladı, solgun yüzü sonunda kan rengine döndü ve vücudu kontrolsüzce titremeyi bıraktı. Yoğun sis, soğuk rüzgar ve buz parçacıkları arasında inatla yanan mavi alev, bu gri ve beyaz ölü dünyadaki tek nabız gibi atan ve sıcak yaşam ışığı haline geldi. Küçük bir titanyum tencere, alevde ikinci bir tencere suyu sürekli yakıyor, Igor ve ihtiyacı olabilecek herkes için hazır. Sobaların verimli yanma sesi (vızıltı) ve kaynayan suyun yuvarlanma sesi, uluyan soğuk rüzgara karşı en dokunaklı melodiler haline geldi.

Yekaterina sıcak içeceğini bitirdi ve gücünün yavaş yavaş geri geldiğini hissetti. Zorlu ortamda mükemmel performans gösteren minyatür sobaya baktı ve içtenlikle haykırdı: "Igor, bu 'kıvılcım'... sihir gibi! Çok küçük, çok hafif, çok çabuk yanıyor ve ateş çok sağlam... Böylesine hayalet bir yerde, hayat kurtarıcı!" Igor, tencereye kar ekliyor, kelimeleri başını sallayarak onaylıyordu; gözleri güvenilir araçlara duyduğu hayranlıkla doluydu: "Dağda ağırlık düşmandır, zaman hayattır ve güvenilirlik inançtır. Her şeyi başardı." Sobayı işaret etti: "Katlandığında neredeyse hiç yer kaplamaz; açıldığında sadece on saniyede tutuşur; yüksek irtifadaki benzin deposu her yerden doldurulabilir; bu alev seni besleyebilir. Tencere sana sıcak çorba verir, sana umut verir." Yoğun sisin içindeki Elbruz Dağı'nın belli belirsiz siluetine baktı. "Unutma Kajia, gerçek vahşi doğada en güçlü güç genellikle en zarif ve güvenilir tasarımlardan gelir." Bu 'kıvılcım' devlerin ayaklarının dibindeki kalemizdir, vücut sıcaklığımızı ve irademizi korur. Mavi alevler, buz tabakasının üzerinde sonsuz, sıcak turuncu bir kalp gibi yanmaya devam eder.