Paslanmaz çelik dış mekan pizza ocağı

Hikaye Sahnesi: Toskana'da Ani Yağmur Altında Olive Garden Pizza

Konum: İtalya, Toskana'da kadim bir zeytin bahçesinin kenarındaki açık hava platformu. Karşımda, altın rengi bir gün batımında yıkanan, selvi ağaçları ve üzüm bağlarıyla bezeli tepeler var. Platformun yanında ise sık bir zeytinlik var.

Karakter:

Sofia: Hikayenin ana karakteri, hevesli ve mükemmeliyetçi bir İtalyan özel şef/yemek tutkunu ve aynı zamanda malikane sahibinin arkadaşı. Geleneksel mutfağı modern bir şekilde yorumlamada usta.

Luca: Mülk sahibi, biraz muhafazakar ama yemek yemeyi seven yaşlı bir beyefendi, Sofia'nın yeni ekipmanlarına meraklı (ve biraz da şüpheci).

Birkaç arkadaş: malikanede akşam yemeğine davet edilen misafirler.

Zaman: Yaz sonu akşamı. Uzun süredir devam eden ve aniden bastıran bir Akdeniz sağanak yağışı hızla yaklaşıyor. Hava ozon ve toprakla dolu, rüzgar yaprakları savurmaya başlıyor.

Sahnenin gelişimi:

Toskana'da gün batımı, zeytin yapraklarına serpilmiş, gümüş yeşili bir ışıltıyla parlayan zengin bir kadeh Chianti kırmızı şarabı gibidir. Sofia, arazinin açık hava platformunda taze malzemelerle doğaçlama bir akşam yemeği hazırlıyor. Bu akşamın en önemli olayı taze pişmiş pizza ve Sofia gizemli bir şekilde "gizli silahını" - açık hava pizza fırınını - getirmiş.

Sofia, katlanır kulpu olan ve şık bir bavula benzeyen kompakt Fiat 500'ünün bagajından metal bir nesneyi kolayca çıkardı. Platforma yerleştirdi, kilidini açtı, dört sağlam katlanır ayağını açtı ve fırın anında sağlam bir şekilde ayağa kalktı. "Luca, bak! Mobil taş fırınım," dedi mülk sahibine gülümseyerek. Katlanır kulp taşıma sırasında büyük kolaylık sağlarken, katlanır ayaklar depolama hacmini son derece küçülterek aracın hacmine mükemmel uyum sağlıyor.

Sofia, fırının üst kısmında özel olarak tasarlanmış, kapaklı küçük dairesel bir açıklık açtı - pelet yakıt girişi. Özenle seçilmiş elma ağacı peletlerinden oluşan küçük bir torbayı içine döktü. Granül yakıt, temiz ve istikrarlı yanma ve en önemlisi, "ateşleme bloğunu yaktı", odun kesmeye gerek yok! İstediğiniz zaman, istediğiniz yerde pişirin. "Fırında alevler hızla ve istikrarlı bir şekilde yanıyor, zeytin bahçesinin kokusuyla iç içe geçmiş tatlı meyvemsi bir aroma yayıyordu. Daha da iyisi, sonraki pişirme işlemi sırasında yakıt eklemesi gerektiğinde, ana fırın kapağının içindeki sıcaklığı bozmadan sadece üst yakıt kapağını yavaşça açıp peletleri doğrudan içine dökmesi yeterli; bu son derece kullanışlı ve güvenli."

Fırının yan tarafında, belirgin bir pirinç gösterge termometresi fırının içindeki sıcaklığı net bir şekilde gösteriyor. Napoli pizzası pişirmek için fırın sıcaklığının en az 400°C olması gerekiyor," dedi Sofia, sürekli 420°C'yi gösteren termometreyi işaret ederek. "Bakın, sıcaklık bir bakışta belli oluyor. Önceden ısıtılmış ve çalışmaya hazır!" Luca, bu hassas kontrole hayran kalarak bakmak için eğildi.

Sofia yoğurduğu hamuru açıp açtı, üzerine taze domates sosu, çiftliğin kendi manda mozzarella peyniri, birkaç dilim fesleğen yaprağı ve taze dilimlenmiş Parma jambonu sürdü. Sobanın kapağını açtı ve sıcak hava dalgası ona doğru hücum etti, içeride kalın ve pürüzsüz, ateşe dayanıklı fırınlanmış taş levhayı ortaya çıkardı. Uzun saplı bir spatula ile pizzayı yavaşça sıcak levhanın üzerine kaydırdı. Sadece bir 'cızırtı' sesiyle, krepin kenarı anında harika kabarcıklarla şişti. Birkaç dakika sonra, ustalıkla yokladı ve bir kürekle hafifçe itti ve pizza levha üzerinde hiçbir yapışma olmadan kolayca kaydı ve döndü! Fırından çıktığında, kekin altı yanık noktalarla mükemmel bir leopar deseni, peynir eritilmiş ve fırçalanmış, jambonun kenarları hafifçe kıvrılmış ve fesleğen yemyeşildi. Sofia gururla, "Bu levha profesyonel pizzanın ruhudur, yapışmaz, eşit şekilde iletkendir ve nemi hapseder" dedi.

İlk pizza mis gibi kokmaya ve insanları cezbetmeye başladığında, uzun zamandır beklenen sağanak yağmur aniden bastırdı! Fasulye büyüklüğündeki yağmur damlaları platforma çarptı ve misafirler sığınak ararken şaşkınlıkla haykırdılar. Luca endişeyle, "Sofia! Sobayı hemen içeri taşı! Ateş sönüyor!" diye bağırdı. Ancak Sofia sakinliğini ve soğukkanlılığını korudu. Fırının tepesini işaret etti: bacanın çıkışında, şapka gibi narin bir yağmurluk sabit duruyordu ve yağmur suyu bacanın içine hiç giremeden kenarından aşağı kayıyordu. Fırında, yanan elma ağacı parçacıklarının alevi, gözlem penceresinin arkasında hâlâ istikrarlı ve güçlü bir şekilde sıçrıyor ve fırının içindeki sıcaklık 400°C'nin üzerinde sabit kalıyor! Merak etme Luca! "Sofia yağmur sesi arasında bağırdı. Yağmur saçlarını ıslatmıştı ama o parlak bir şekilde gülümsüyordu." Yağmur geçirmez baca! Yağmurlu günlerde bile, hâlâ pizza günü! "Herkesin şaşkın bakışları arasında ikinci pizzayı sakince fırına koydu. Yağmur perdesi kumaş gibi örülüyor, ateş ise hiç sönmüyor. Pizzanın aroması nemli hava ve meyve ile odunun dumanlı kokusuyla birleşerek eşsiz ve unutulmaz bir Toskana lezzeti yaratıyor.

Konuklar bu büyülü manzaranın büyüsüne kapılıp, birbiri ardına çatının kenarına geri döndüler. Sofia, birbiri ardına mükemmel pizzalar pişirdi. Elma ağacı parçacıklarının yanmasıyla oluşan eşsiz tatlı meyve aroması, yağmur suyunun erozyonu altında zayıflamakla kalmıyor, aynı zamanda daha taze ve saf bir hal alarak platformun etrafında dolaşıyor. Herkes tabaklarını tutup yağmurluk altında durmuş, aniden bastıran yağmur barbeküsüne hayran kalırken, büyüleyici leopar desenli ve meyveli aromalı, sıcak, pişmiş pizzanın tadına bakıyordu. Luca bir yudum aldı ve gözleri parladı: "Bu tat... bu kolaylık... Sofia, eski tuğla fırınım emekliye ayrılıyor!"

Aniden bastıran yağmur hızla dindi. Yağmur dindikten sonra gökyüzünde bir gökkuşağı belirdi. Akşam yemeği bitti, ortalığı toplamamız gerek.

Soba soğuduktan sonra, Sofia bir kez daha sihrini gösterdi: katlanır ayaklar kolayca geri çekiliyor ve katlanır sap tek bir tıklamayla çekiliyordu. İyi tasarlanmış bir bavul taşıyormuş gibi, bir zamanlar alevler saçan ve sağanak yağmura direnen "mobil taş fırını" Fiat 500'ün bagajına kolayca yerleştirdi ve sadece küçük bir köşeyi kapladı. Bakın, katlandığında ne kadar zarif görünüyor. Bir dahaki sefere piknik yaptığımızda, kamp yaptığımızda veya bahçede pizza pişirmek istediğimizde, onu her an çağırabiliriz. "Luca ve arkadaşları küçük "valize" baktılar ve az önce yağmurda yanan pizzanın büyülü sahnesini hatırladılar; hepsi modern zanaatkarlığın ve mutfak tutkusunun mükemmel kıvılcımına hayran kaldılar.